وقتی عالی بودن یک عادت می شود!

منبع: Grup14
مترجم: رضا خانجانی / FCBarcelona.ir

لیگ قهرمانان بهترین تورنمنت جهان برای مشاهده همچین بازی هایی است. بهترین بارسلونای سال های اخیر همیشه در استادیوم امارات به مشکل خورده است، حتی زمانی که فوتبالی زیبا ارائه دادند. آرسنال کنونی با وجود این که در لیگ جزیره گاهی ضعف نشان داده اما می تواند هر رقیبی را تهدید کند. خصوصا در نیمه اول که توپچی ها رقابتی پایاپای با حریف کاتالانی داشتند.

ونگر برای رویارویی با قهرمان فعلی اروپا تیمش را با تفکر دفاع متراکم - ضد حمله سریع راهی میدان کرد. از ابتدای بازی، شاگردان او با قرارگیری در سیستم 1-3-2-4 فشار زیادی را به بارسا وارد می کردند و اکسلاد چمبرلین باید اینیستا را مهار می کرد. مانند همیشه، اوزیل پایه گذار حملات آرسنال بود. آن ها به دنبال این بودند که پشت سر بوسکتس صاحب توپ شوند و با انتقال توپ به جناح چپ زمین، جایی که الکسیس سانچز با انگیزه زیادی بازی می کرد، به سمت دروازه حمله کنند. بازیکنان آرسنال دوندگی زیادی داشتند که این مسئله به شدت بارسلونا را آزار می داد و آرامش را از این تیم گرفته بود.

مردان لوئیز انریکه به تدریج وارد زمین حریف شدند. آن ها بازی را آرام کردند و با حفظ مالکیت توپ، حمله و دفاع می کردند. مدافعان کناری فضاسازی می کردند و مثلث خط حمله توانست چند موقعیت روی دروازه حریف ایجاد کند. بوسکتس علاوه بر شرکت در بازی سازی، در جناح چپ زمین یعنی جایی که اوزیل حضور داشت نیز دیده می شد. بارسلونا به دنبال گردش توپ در نزدیکی محوطه آرسنال بود اما بازیکنان تیم فاقد فضا و ایده کافی برای ارسال آخرین پاس و فرو ریختن دیوار توپچی ها بودند. آرسنال در نیمه خودش دفاع می کرد؛ به گونه ای که سرسخت ترین نسخه آن ها در چند سال اخیر را شاهد بودیم. اوزیل فعالیت زیادی در زمین داشت و ژیرو و الکسیس نیز به سرعت به حملات اضافه می شدند. تیم ونگر چند شانس گلزنی خلق کرد اما خطرناک ترین موقعیت نیمه اول متعلق به سوارز بود که درست پیش از به صدا در آمدن سوت نیمه اول از دست رفت. بازی در نیمه اول کیفیت بالایی داشت.

در دقیقه 49، والکات به دلیل مشکلی که برای چمبرلین پیش آمد، وارد زمین شد. دفاع هر دو تیم بازتر شده بود. نیمار روی یک حرکت تیمی توپ را به سوارز پاس داد و او پس از کنترل توپ در زمان مناسب دوباره آن را به نیمار سپرد. ستاره برزیلی می توانست خودش کار را تمام کند اما توپ را به مسی داد که در این شرایط فضای آزادتری در اختیار داشت. ستاره آرژانتینی تظاهر کرد که می خواهد شوت بزند اما با کنترل و حرکت زیبا در محوطه، موفق شد برای اولین بار پیتر چک را مغلوب کند. ضد حمله ای تمام عیار! در یک بازی پایاپای بار دیگر این مثلث خط حمله بارسا بود که در زمان مناسب دست به کار شد و حریف را تسلیم کرد.

بارسلونا با گردش توپ در نقاط مختلف زمین، تیم میزبان را مجاب می کرد که از لاک دفاعی بیرون بیاید و با توجه به نتیجه ای که رقم خورده بود، حمله کند و در عین حال خودشان نیز با احتیاط بیشتری بازی را ادامه می دادند اما این کار مشکل چندانی نداشت؛ چرا که مسی ظهور کرد. اینجا قلمرو اوست! مسی با دریافت توپ، کمک به حفظ مالکیت آن و طراحی ضد حمله های به موقع عملکرد فوق العاده ای داشت و با پیش بینی دقیق روی یک دفع ناقص از سوی مدافعان آرسنال توانست یک پنالتی نیز به دست آورد - فلامینی پس از ورود به زمین، خارج از جریان بازی بود و یک پنالتی به بارسا تقدیم کرد - خود مسی ضربه پنالتی را وارد دروازه کرد.

شایسته است از آرسنال به خاطر نمایش خوبشان مقابل تیمی که شکست ناپذیر به نظر می رسد، قدر دانی کنیم. آنها روی دو صحنه تراشتگن را وادار کردند تا دو سیو استثنایی از خود نشان دهد؛ از آن نوع سیوهایی که می تواند شما را به دور بعدی ببرد. توپچی ها در مقایسه با قبل بازی بهتری را مقابل قدرت اول اروپا به نمایش گذاشتند اما همچنان با تبدیل شدن به یکی از کاندیداهای قهرمانی لیگ قهرمانان فاصله دارند و نشان دادند که با تلاش دستیابی به عنوان قهرمانی لیگ جزیره برایشان ممکن خواهد بود.

لئو مسی و مثلث خط حمله هم چنان در حال درخشش هستند و شب گذشته بار دیگر در شرایطی سخت و پیچیده از نو ظهور کردند. 66 درصد مالکیت توپ، 89 درصد دقت پاس از 723 پاس، 15 شوت و آرامش غیر قابل تصور بازیکنان زیر فشار حملات همه جانبه توپچی ها در استادیوم امارات، گوشه ای از عملکرد خوب بارسا در بازی گذشته است. بازیکنان لوئیز انریکه نسبت به احتمال خستگی و تحلیل فیزیکی آگاهی کامل داشتند و آرام کردن جریان بازی آرسنال به آن ها این فرصت را می داد تا برای مدت زمان طولانی تری مالکیت توپ را در اختیار داشته باشند اما با این وجود در صورت وجود فضای مناسب از هر فرصتی برای رسیدن به گل استفاده می کردند. ماسکرانو با پوشش مناسب در دفاع، راکیتیچ با حرکت های بدون توپش و اینیستا و بوسکتس با کنترل جریان بازی، نقش موثری داشتند. بوسکتس به دلیل احساس ناراحتی درخواست تعویض کرد اما تصمیم گرفت تا پایان نیمه اول صبر کند اما نهایتا 90 دقیقه کامل بازی کرد تا نمایش تاکتیکی و تکنیکی و توانایی بازی سازی اش را در اختیار تیم قرار دهد. علاوه بر این، به خوبی می دانست که چه زمانی باید فشار بیاورد یا چه زمانی با باقی ماندن در پستش، حرکات حریف را متوقف کند. در زمین بزرگان فوتبال، بوسکتس بار دیگر اثبات کرد که هیچ کس نمی تواند در پست خودش او را به چالش بکشد.

مسی و بازیکنان بارسلونا، شایستگی فراتر از فوق العاده و شگفت انگیز بودن را دارند. چه در حملات و چه در ضد حملات، شرایط برای مسی و هم تیمی هایش یکسان است. آن ها به خوبی می داند که باید برای کسب موقعیت صبر کنند؛ موقعیتی که معمولا به هوش و اراده ستاره آرژانتینی بستگی دارد. وقتی او با خود فکر می کند"باید برویم"، همه چیز تمام می شود. مسی دو گل زد تا بارسا خودش را در مرحله بالاتر ببیند. با وجود این که بارسا 2-0 پیش بود، بازیکنان در دقایق آخر هم چنان فشار می آوردند. راز موفقیت آن ها این است: با این که آن ها فوق العاده اند، اما هنوز تمایل دارند که این گونه مسیرشان را ادامه دهند.

- - , .

خبرگزاری بارسلونا...