بارسا، همچنان در پی یافتن توازن ایده آل تاکتیکی میان مسی و نیمار!

منبع: Grup14
مترجم: سید سجاد زرگرنتاج / FCBarcelona.ir

فصل بارسا با کسب دو گانه داخلی به پایان رسید، اما توازن تاکتیکی بین مسی و نیمار، همچنان به وضعیت ایده آل خود نرسیده است. در این مقاله به بررسی وضعیت قرار گرفتن دو ستاره آرژانتینی و برزیلی در ترکیب بارسا خواهیم پرداخت.

مسی، سوارز و نیمار، بار دیگر کلیدی ترین مهره های بارسا در تکرار عنوان قهرمانی در لالیگا و جام حذفی بودند. مسی، که در این فصل با توجه به سیستم متفاوت نسبت به فصل قبل، کمتر نقش اصلی را بر عهده داشت، کسی بود که در لحظات حیاتی و مهم، از سقوط تیم جلوگیری می کرد. سوارز، که از لحاظ آماری با ثبات ترین بازیکن تیم بود؛ و نیمار، که در غیاب بازیکن شماره 10 به دلیل مصدومیت، رهبری تیم را بر عهده داشت. آن دو ماه بدون لیونل مسی، که تیم باید در هشت بازی بدون بهترین بازیکن خود بازی می کرد، این امکان را برای ما فراهم کرد تا بهترین ورژن مهاجم برزیلی تا آن روز را مشاهده کنیم و غیبت غیر قابل اغماض ستاره آرژانتینی، فراموشمان شود. او اصلی ترین بازیکن تیم محسوب می شد، اکثر حرکات هجومی تیم را رهبری می کرد و به طور کامل از حمایت بوسکتس، اینیستا و سوارز برخوردار بود. ما او را به همان حدی تعیین کننده یافتیم که خوشبین ترین هواداران بارسا در زمان پیوستن او به بارسا می توانستند تصور کنند؛ دقت تکنیکی در کنار سرعت خارق العاده و بازی خلاقانه و نوآورانه. او نیماری بود که در آن روزها، هیچ حریفی رسماً نمی توانست جلوی او را بگیرد.

آن دو ماه، بهترین روزهای مرد برزیلی در بارسا بودند، در لیگ و در اروپا؛ روزهایی که ابعاد مختلف بازیکن و توانایی اش به عنوان رهبر تیم را نشان داد، و همینطور قربانی شدن او در تیم و سیستمی که او به او تعلق ندارد. زیرا قربانی شدن نیمار در بارسای مسی، در مورد توجه رسانه ها و مردم نیست، بلکه در مورد تاکتیک بازی است. در مورد این نیست که آیا او چهره اول پوسترها و روزنامه هاست یا خیر، بلکه در مورد پیدا نشدن فرمولی برای "نیمار" بودنِ او در زمان حضور لئو مسی در زمین است. این یک مسئله تاکتیکی است، چرا که هیچگاه عدم تطابقی در سبک بازی آن ها دیده نشده است. آن ها به یک زبان در زمین سخن می گویند و در واقع هماهنگی میان آن ها وقتی به هم پاس می دهند، کاملاً مشهود است. مشکل اینجاست که آن ها وقتی به هم نزدیک می شوند، سیستم هنوز نتوانسته راهی به جز کوتاه آمدنِ نیمار از یک نکته بسیار با ارزش، پیدا کند: که مجموعه تکنیک خارق العاده او تنها به دریبل زنی در گوشه ها و فرار به فضاهای خالی کاهش یابد؛ دو زمینه ای که بارسا از آن به بهترین نحو ممکن استفاده می کند، اما این دو، بسیار بسیار کمتر از آن چیزی است که استعداد جوانِ برزیلی پتانسیلش را دارد.

لوییز انریکه فصل گذشته از این چالش فرار نکرد. از همان ابتدا، همه چیز با حرکت مسی به مرکز آغاز می شد، و اینگونه تنها رابطه بین دو وینگر، روی پاس های بلند به دو طرف نبود و با نزدیک شدن این دو بازیکن به هم، پاس های کوتاه بین آن ها هم افزایش پیدا کرد. تلاشی برای پیدا کردن فرمولِ استفاده از هر دو "شماره 10" تیم. این تلاش ها زمانی هم که مسی از مصدومیت بازگشت و بهترین ورژن نیمار، همچنان پا برجا بود، ادامه یافت: سرمربی سعی کرد که از هافبک ها و مدافعان کناری به نحوی استفاده کند که بهترین عرصه برای حضور مثبت نیمار و مسی در کنار هم به وجود بیاید. اما، با وجود اینکه در چند نقطه این تلاش ها برای حضور موفق دو ستاره در کنار هم بسیار خوب جواب داد (رم، گرانادا و سلتا می توانند تصدیق کنند)، اما هیچکدام آن ثبات قبل را به تیم نداد؛ از این رو نیمار روز به روز بیشتر خود را پشت پرده ها پنهان می کرد - فاکتوری که احتمالاً به کمبود اعتماد به نفس، انگیزه و کارایی مربوط بود و در بخش های پایانی فصل خود را نشان داد.

درست مانند تغییری که برای جادوی فوتبالی ماقبل آخرِ اینیستا انجام شد، این هم مسئله ای حل نشده است که در پایان تعطیلات باید به آن پرداخته شود. خود آندرس در دوران تیتو ویلانووا نشان داد که حتی اگر پست مهاجم نفوذی در سمت چپ خط حمله با کمک پای چپ لئو مسی بسیار کارآمد باشد، این تنها راهی نیست که آن پُست می تواند به کمک مرد آرژانتینی بیاید. با قرار گرفتن اینیستا در پُستی که زمانی هانری و ویا در آن حضور داشتند، لئو مسی بهترین آمار گلزنی خود را به ثبت رساند. و همه این ها به این خاطر است که لئو بی نهایت است: با، یا بدون یک مهاجم، با ژاوی یا راکیتیچ، در ضد حمله یا در برابر یک دفاع اتوبوسیِ متراکم؛ و مطمئناً او وقتی نیمار در بهترین پُستی که می تواند، قرار بگیرد، همچنان بی نهایت خواهد بود. چیزی بیشتر شبیه به آنچه او در اکتبر و نوامبر به ما نشان داد. ما تنها باید راه را پیدا کنیم و این برای هر دوی آن ها، و متعاقباً برای همه تیم، اثربخش خواهد بود. کار آسانی نیست. به نظر می رسد که حتی آن ها فصل گذشته تلاش کردند و نتوانستند به راه حل مناسب دست پیدا کنند. تا یک ماهِ آینده، فصل جدید آغاز خواهد شد و فصل جدید، شانس های جدیدتری به وجود خواهد آورد.

- - , .
.

خبرگزاری بارسلونا...